Kapok

Włókno kapokowe – stanowi 100% wypełnienia poszewki wewnętrznej wezgłowia i rogala.

Poszukując odpowiedniego wypełnienia do naszych produktów brałyśmy pod uwagę tylko i wyłącznie te naturalne. Chciałyśmy, żeby był to materiał nie powodujący alergii (tu odpadła wełna), oddychający, w którym nie rozwijają się roztocza, miękki i sprężysty (więc musiałyśmy odrzucić wszystkie wypełnienia łuskowe). Zależało nam na tym, żeby nasze produkty były cruel free i pet friendly, dlatego nawet nie brałyśmy pod uwagę puchu i pierza. I w ten sposób na podium zostało włókno kapokowe, zwane w skrócie kapokiem.

Włókno kapokowe jest całkowicie naturalne, a uzyskuje się je z setek strąków nasion tropikalnego drzewa zwanego puchowcem pięciopręcikowym (Ceiba pentandra), a potocznie drzewem kapokowym. Drzewo to osiąga nawet do 70 metrów wysokości i znaleźć je można m.in. w Meksyku (dla Majów był świętym drzewem!), a także na Jawie, w Afryce i Azji. Znany jest również jako bawełna jawajska, ceiba lub bawełna jedwabna. Włókna kapoku wykonane są z ligniny i celulozy, są lśniące, niezwykle lekkie, w kolorze białawo-żółtawo-brązowe.

Historia kapoku jest bardzo ciekawa, ponieważ mimo bycia w użyciu już wcześniej, to dopiero dzięki wykorzystaniu go w kamizelkach ratunkowych zyskał popularność. Pierwsze kamizelki ratunkowe zostały stworzone pod koniec XIX wieku z korka, jednak wyporność kapoku jest pięciokrotnie większa przy mniejszej objętości, dlatego szybko, bo już na początku XX wieku, kamizelki z kapokiem stały się podstawowym wyposażeniem ratunkowym. I tak było aż do ok. 1960 roku, kiedy naturalne wypełnienie kamizelek zostało zastąpione tym syntetycznym. Obecnie najczęściej spotyka się je jako wypełnienie poduszek, materacy, zabawek dla dzieci oraz jako materiał izolacyjny.

Poniżej wymieniamy kilka wspaniałych właściwości tego materiału:

Kapok jest jednak łatwopalny (sprawia to uwięzione we włóknach powietrze) oraz, jako że włókna są przeznaczone do rozsiewania nasion na wietrze, uwolniony z poszewki kapok lata we wszystkich kierunkach dostając się do oczu, nosa i ust.